Bunuel Uptempo Bistro

H φετινή «μπαρίστικη» σεζόν εγκαινιάζεται με τολμηρή ρετρό διάθεση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τo νέο all day bistro, που ενισχύει την πιάτσα της Πατριάρχου Ιωακείμ και αποτελεί ωδή στον διάσημο ισπανό σκηνοθέτη. Η ατμόσφαιρα και η αισθητική, που έχει δημιουργήσει ο τσεκαρισμένος αρχιτέκτονας Αλέξης Πετράκης, (βλέπε Noel, Upupa Epops), μας πάει στη δεκαετία του 30, την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης και της έντονης δράσης του υπερρεαλιστή σκηνοθέτη.

Με έξυπνο τρόπο στο χώρο, που παραπέμπει σε σαλονάκι- πιθανότερο του Bunuel- λειαίνονται οι βαριές κλασικές γραμμές με γουστόζικα αντικείμενα. Στο κεντρικό τοίχο «βγάζει» μάτι ο προκλητικός πίνακας του Ανδαλουσιανού σκύλου, που αποτελεί και τη πρώτη κινηματογραφική του απόπειρα. Γενικά οι περισσότερες γωνιές στο εσωτερικό του  μπαρ αποτελούν μια πρωτότυπη ρετροσπεκτίβα του πατέρα του σουρεαλισμού, ντυμένη στα χρώματα του καφέ και του μπλε.
Πρωταγωνίστρια σε αυτή την περίπτωση είναι η παλιά σκαλιστή μπάρα. Πίσω από αυτήν βρίσκουμε τον βραβευμένο bartender Σταμάτη Σταματιάδη. Ο Σταμάτης μετά από μια επιτυχημένη πορεία σε γνωστά bar της πόλης έκανε το επόμενο βήμα, το όνειρό του, δημιούργησε μαζί με τον αδερφό του τον σεφ Αντώνη Σταματιάδη αυτό το αντισυμβατικό bar.

Αν κάτσεις λίγο στα ξύλινα stools, γύρω από τα μαρμάρινα τραπεζάκια σε σχέδιο μαργαρίτας, αμέσως καταλαβαίνεις ότι δεν βρίσκεσαι σε ένα ακόμα συνηθισμένο bar. Υπάρχει ωραία φιλοσοφία και γύρω από τα cocktails, και τα φαγητά και την μουσική, όλα σε απόλυτη αρμονία με την προσωπικότητα του σκηνοθέτη .
Στην περίπτωση των μείξεων ο κατάλογος περιλαμβάνει μόνο κλασικά ποτά των δεκαετιών 20 και 30. Ο Σταμάτης δεν έχει επέμβει στο βασικό dna των συνταγών έχει καταφέρει με ελάχιστες σύγχρονες πινελιές να τις αποδώσει με ένα διαφορετικό ευρηματικό τρόπο, που αξίζουν την δοκιμή.
Ένα τέτοιο εντυπωσιακό παράδειγμα είναι το Bloody Mary, που πατάει πιστά στην συνταγή, με ένα και μοναδικό twist, τον αρωματισμό της βότκας με καβούρι. Αυτή η τσαχπινιά δίνει μια νέα φρεσκάδα στο θρυλικό ποτό και το κάνει ακόμα πιο νόστιμο. Σήμα κατατεθέν είναι το Dry Martini Bunuel. O σκηνοθέτης είχε αδυναμία σε αυτό το cocktail, ως αντιδραστικός όμως έκανε την δική του παρέμβαση προσθέτοντας μερικές σταγόνες angostura bitters.  Μετά από μερικές γουλιές καταλαβαίνεις πόσο ωραία ταιριάζουν οι επιπλέον πικρές νότες ανεβάζοντας την ένταση. Γι αυτούς που προτιμάνε το Dirty Martini υπάρχει μια έκπληξη στην επίγευση με νότες θαλασσινών.

Σε αυτά που πρέπει κάποιος να δοκιμάσει συμπεριλαμβάνεται το Daiquiri. H ιδιαιτερότητα του είναι το εξαιρετικό inhouse blend ρουμιών και η προσθήκη ζάχαρης από κοκκοφοίνικα. Γρήγορο best seller γίνεται το Negroni και όχι άδικα. Είναι τόσο απολαυστικά κλασικό και την ίδια στιγμή μοντέρνο με τον αρωματισμό του ποτηριού με ελιά.
Εκτός από τα cocktails, το μενού περιλαμβάνει μια ενημερωμένη λίστα spirits και μερικές επιλογές από εμβληματικές ετικέτες κρασιού, που ανοίγονται όλες σε ποτήρι. Επιπλέον γι αυτούς που θέλουν να ξεκινήσουμε με ένα καφέ,  έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα ενδιαφέρον testing σε ποικιλίες του τρίτου κύματος.

Όσον αφορά την κουζίνα που έχει αναλάβει ο Αντώνης; Συμπληρώνει το concept με μια μικρή κάρτα κλασικών πιάτων τύπου καρπάτσιο μοσχαριού και νόστιμα ταρτάρ. Ενδιαφέρουν έχουν τα πρωινά που τρέχουν από τις 08:00 μέχρι τις 11:00 με δυο αλμυρές και γλυκές προτάσεις και τα brunch του Σαββατοκύριακου, που έχουν τη μορφή γαστρονομικών party, με δυνατές μουσικές και προτάσεις, όπως είναι τα στρείδια και τα αφρώδη κρασιά.
Σημαντικό στοιχείο στο Bunuel είναι η μουσική, που εμπνέεται από τις ίδιες δεκαετίας με πολύ ωραία κουβανέζικα ακούσματα, χωρίς μπάσα, δημιουργώντας ένα μοναδικό up tempo mood!